Bouwcombinatie Goossen Te Pas/Dura Vermeer bouwt voor de Saxenburgh Groep een nieuw medisch centrum in Hardenberg. Linda en Auke hebben een afstand tot de arbeidsmarkt en zoeken werk. Dankzij de samenwerking tussen de bouwers en WSP Regio Zwolle kunnen ze als portier aan de slag.
Op 16 januari hijsen de Saxenburgh Groep en de bouwcombinatie samen de vlag vanwege het bereiken van het hoogste punt en de onthulling van de nieuwe naam; Saxenburgh Medisch Centrum. De kans is groot dat de aanwezigen, voordat ze het bouwterrein op mochten, met portier Linda hebben kennisgemaakt.
De werkdag van Linda begint om 6.20 uur. Eerst doet ze de lampen aan en opent deuren en luiken in alle keten. Daarna bereidt ze alles voor zodat ze de poort open kan doen voor iedereen die op de bouw moet zijn. Ze registreert nieuwe bezoekers en houdt de toegang in de gaten.
Haar functie is belangrijk, weet René Evers. Als bedrijfsleider bij Dura Vermeer Bouw Hengelo is hij verantwoordelijk voor meerdere bouwprojecten. Hij is ook degene die Linda heeft aangenomen. “Ik zocht iemand met een afstand tot de arbeidsmarkt. Ik heb daar eerder goede ervaringen mee opgedaan. Ook minder goede, maar zonder mislukkingen geen succes.”
Omdat de bouwplaats in Hardenberg is, klopt Evers op aanraden van Ruud Rusken, manager vastgoed bij opdrachtgever Saxenburgh Groep, aan bij WSP Zwolle. Hij komt in contact met adviseur Inge Hofsink. “We hebben een afspraak gemaakt en ik ben op het bouwterrein geweest”, vertelt Inge, “René heeft me daar de werkplek laten zien en uitgelegd wat het werk inhoudt.”
“Het gaat erom dat iemand een passende baan vindt”
Hofsink zet de vraag ‘breed uit’. Dat betekent dat er zowel in het bestand van UWV als in dat van de 14 regiogemeenten wordt gekeken; zij werken immers samen aan het realiseren van de banenafspraak. Daarnaast informeert ze re-integratiebedrijven en wordt de functie in de vacaturekrant ‘Kansen!’ geplaatst. Deze krant wordt regionaal verspreid onder bijna 300 professionals die allemaal te maken hebben met de begeleiding van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. “Als daar niets uitkomt, dan zijn de mensen er ook niet.”
Op die manier komen de kandidaten in beeld. “Daarbij vertrouw ik op de professionaliteit van mijn collega’s,” legt Hofsink uit, “ik hoef die klant niet zelf ook nog te spreken. Dat is alleen maar een extra laag ertussen.” Evers is tevreden over de samenwerking: “We hebben op tijd kandidaten gekregen. En met de vragen die wij hadden zijn wij ook goed geholpen.” Het resultaat: een nieuwe kans voor Linda en Auke.
“In jezelf geloven en inleveren om weer een stap verder te komen”
Het verhaal van Auke heeft iets wrangs. Ruim 30 jaar werkt hij als begeleider in de sociale werkvoorziening en de arbeidsintegratie. Ongeveer vijf jaar geleden komt hij aan de andere kant te staan. Het re-integratiebedrijf waar hij werkt gaat failliet. “Ik kwam thuis te zitten. Ik was 55. Dan heb je eigenlijk niets meer te vertellen op de arbeidsmarkt.”
Een nieuwe baan vinden gaat moeizaam. Hij heeft wel de werkervaring maar niet de papieren voor het werk dat hij al die jaren heeft gedaan. En het werk waar hij de papieren wel voor heeft, heeft hij al tientallen jaren niet meer gedaan. “Ik zat tussen wal en schip.”
Hij gaat voor het minimumloon aan de slag bij een tuincentrum, ver weg van zijn woonplaats. Alles liever dan thuiszitten. Tot overmaat van ramp wordt hij getroffen door een hartinfarct. Hij herstelt, maar het maakt het vinden van werk niet makkelijker.
Zijn ervaringen in die tijd met UWV zijn niet bepaald positief. “Er wordt veel gepraat over maatwerk, maar ik kreeg op een moment eerder het gevoel dat ik een nummer was.” Zijn vasthoudendheid, wil om te werken en ‘een beetje geluk’ zorgen ervoor dat hij in beeld komt voor de portiersfunctie in Hardenberg. Én wordt aangenomen.
De ervaring van Linda is positiever. Door persoonlijke omstandigheden kan ze een tijd niet werken en lichamelijke klachten maken het vinden van geschikt werk ook lastig. Zo komt ze terecht bij de gemeente Hardenberg. “De werkcoach waaraan ik werd gekoppeld heeft me heel goed geholpen.” Linda wordt voorgesteld als kandidaat voor de portiersfunctie. Het gesprek bij de bouwcombinatie volgt snel. Het klikt. “De dag na het gesprek was ik al aan het werk.”
Drie mensen blij
Linda en Auke delen in eerste instantie de portiersfunctie. Linda heeft het er naar haar zin. “Ik vind het erg leuk om mensen te ontmoeten en een praatje te maken. Ook het digitaliseren en ordenen van documenten met de computer bevalt haar. “Wat ook erg fijn is, is dat ik in de tijd dat het hier rustig is, wat voor mezelf kan doen. Op dit moment ben ik bezig met een typecursus. Zo kan ik me verder ontwikkelen.”
Ook Auke is dankbaar voor de kans die hij krijgt, maar vindt het werk al snel eentonig. Hij houdt van contact met mensen, maar als ze eenmaal geregistreerd zijn, kunnen ze voortaan doorlopen. Dan is het wel wat eenzaam. Later krijgen ze er ook wat magazijnwerk bij, dat zorgt voor wat meer contact en afwisseling.
“Toen werd ik in december gebeld door een bedrijf waar ik mijn cv had achtergelaten”, vertelt Auke. Hij gaat op gesprek en stelt voor om twee dagen op proef te werken zodat hij in de praktijk kan laten zien wat hij kan. Met resultaat, Auke krijgt een baan aangeboden.
Evers: “Auke belde me net voor de kerst en vertelde me dat hij een baan heeft in het reguliere traject. Ik ben heel blij voor Auke dat hem dat is gelukt.” Bovendien krijgt Linda daardoor een uitbreiding in uren. “Dat Auke nu een nieuwe baan heeft, is voor ons beiden fijner”, zegt Linda, “Zo hebben we allebei een normaal loon. Ik kan mijn eigen rekeningen betalen en ik ben niet meer afhankelijk van instanties.” Voor Evers is dat waar hij het voor doet: “Dat zijn mooie dingen. Daar krijg ik ook weer energie van.”